Lenteschoonmaak voor je hoofd

Ik hou van de lente! Eigenlijk voel ik deze liefde elk seizoen wel, maar lente voelt dit jaar extra lekker. Zou het komen door alle plannen die ik voor mijn tuintje heb? Waar ik de hele winter op heb kunnen broeden. En die ik nu mag gaan realiseren? Hoe dan ook, welkom lente! Dat je maar veel inspiratie mag voortbrengen voor iedereen die het graag wil hebben.

Bron

 Ik ben een fantastische denker. Ik kan hele dagen doorbrengen met gedachten, fijne, blije, mooie gedachten. Maar helaas zijn er ook een aantal rommelige ongezellige gedachten en angstige ideeën die hun nare kop opsteken tijdens mijn blije wandeling door het leven. De lenteschoonmaak in de kamer moet dus wachten op de lenteschoonmaak in mijn hoofd.

Welke ideeën zijn achterhaald? Welke voornemens zijn zo 2014? Welke plannen zijn onvervuld blijven liggen en waar is dat blijbehorende schuldgevoel??

Want ze mogen eruit. 2015 begint nu op nieuw. Nu. Nu. Nu. Wauw....'nu' is ook maar relatief hè?
Ik neem een groot wil vel en schrijf alles wat ik los wil laten erop.

schuld, schuldgevoelens, angst, wanhoop, frustratie, Nee, nog steeds geen 15 kilo eraf. En nee, nog steeds niet financieel onafhankelijk van de staat. En nou ga ik echt de schuur opruimen! En die ene vriendin bellen. Bah, en mijn computer is een zooitje, en mijn bureau trouwens ook....moest ik niet nog een rekening betalen....En ik heb ook een puist....

STOOOOOOOOOOP!

Tot hier. Het is duidelijk. Mocht je ook afgedwaald zijn in de diepten van je incapabiliteiten. (mooi woord) (is het een woord?? Anders bij deze.) STOP.
We gaan hier niet mee door, want anders trekken we alleen maar meer ellende aan.

We gaan ons beter voelen! Ja!..Dat is het doel. leuk hè? Voor je ligt, je papier, de aanstichter van al de misère. En nu mag je kiezen:
- Je maakt een prop van het papier en gooit het weg.
- Je maakt een prop van het papier en gooit het weg terwijl je mompelt: ' Ik ben baasje blij, alleen nog maar leuke gevoelens voor mij'
- Je ontsteekt een vuur, trekt je gewaad aan en geeft een theatrale speech terwijl je je prop in het vuur ziet wegsmelten.

Heel goed. Dat voelt fijn. Wat een opluchting he? Nu gaan we iets leuks doen.
We nemen weer een vel papier en we kiezen een fijn emotioneel woord.
Liefde, dankbaarheid, voldoening, overvloed. Als het maar fijne associaties oproept voor jou.

schrijf dat woord in het midden en voel het. Ik neem even dankbaarheid als voorbeeld. Je kunt dit spelletje ook in je hoofd doen, maar het is leuk om terug te lezen. Eromheen schrijf ik alles wat me een dankbaar gevoel geeft. Alles wat in me opkomt.

Bloemen
mijn kinderen
hommels (Ik ben gek op hommels.....zien eruit om te knuffelen)
puppy's
Appels
internet, google, dit blog
mijn vrienden
die ene fles wijn die ik mag opentrekken vanavond
LENTE!

enzovoorts.
En zo krijg je een raamwerk vol fijne dingen. En heb je zeker al tien minuten in dankbaarheid doorgebracht. Zucht even diep de kriebels door je lijf heen en als je de weg kwijtraakt, en dat gebeurt, dan begin je gewoon opnieuw. Balans. Je kan je niet altijd goed voelen. Maar je kan wel zeggen stop. Nu even niet meer.
Ik ga er even heerlijk in wentelen. Ik denk dat ik even hard verder ga denken en voelen vanaf de bank. Met mijn nieuwste spotify-lijst vol chill muziek. Goed gewerkt mensen!

Liefs Karen Anne

Doelen stellen met behulp van Pinterest

Bron

Wat wil jij nou echt? Poeh, die vraag heb ik mezelf nou al 1000X gesteld. Het antwoord is niet gemakkelijk, maar na een jaar intensief pinnen op pinterest werd het wel een stuk gemakkelijker.
Ik wil gewoon een hele hoop dingen! En eigenlijk allemaal tegelijk en dat is dan meteen de reden waarom het me niet lukt. Teveel doelen.
Het is een chaos. Gelukkig hielp pinterest mij wat orde scheppen.

Een jaar terug raakte ik overspannen. Het krijgen van kindje nummer twee en mijn startende bedrijfje met alles erop en eraan liet me compleet uitgeput achter. In december 2013 barstte de bom. Ook toen was ik al met twintig doelen tegelijk bezig. Om weer wat rust te creëren trok ik me terug en surfte over het internet op zoek naar mooie plaatjes om te me te inspireren. Mijn toen nog sobere pinterest account groeide snel uit en ik had niet lang daarna minstens 50 borden om mee te werken. 

 

Hier mijn pinterest nu. En als je niet bekend bent met pinterest, hier een korte rondleiding.

Nu een jaar later, zie ik in een klap waar mijn focus en mijn interesses liggen. Ik kan zo een hele wachtlijst maken. En ik zie nu ook dat dat precies de doelen waren waar ik allemaal een beetje mee bezig was, maar omdat ik niets echt 'af' kreeg, voelde ik geen voldoening. Dat gecombineerd met mijn gedreven perfectionisme was HET recept voor een burn out.

Wat wilde ik nou echt?

Ok, van beroep ben ik (bruids)taart designer en daar heb ik (natuurlijk) ook een blog over, de eerste tien pinterest borden gaan over taart. 

Die borden pakken voor mij de essentie aan van taarten maken. Versieren, mooi maken, decoreren. Bijdragen aan een toch al mooie dag. 

Maar ik heb ook borden over, organizing (Ik chaotisch?? welneeeeee....) huishouden en opruimen, inrichten en doe het zelven, tuin en moestuin, recepten en kinderen, kleding en makeup. succes en geluk. De kracht van het nu, natuur en schattige plaatjes die ik maar onder de noemers, inspiratie en liefde heb gezet. 

BAM. Dat ben ik. Wat heeeerlijk overzichtelijk.

Want om een bepaald project te kunnen doen, heb ik eerst een ruimte nodig. Daarvoor moet ik mijn werkkamer opruimen, zen maken en goed georganiseerd te werk kunnen gaan. Daarvoor heb ik dus opruimtips nodig. Dus ik begin met opruimen.

Een opgeruimd huis is een opgeruimd hoofd, dus ik kom ook toe aan mijn mind en body bord. Ik mediteer dagelijks en probeer mijn positieve vibe met iedereen te delen. 

Lekker koken en gezellig zitten aan tafel met de zelfopgehangen lampen uit een doe het zelf project. Terwijl we erna een parkeergarage maken met legen dozen en wat stiften. 

En ineens zie ik dat pinterest voor mij een fantastische tool is om me te verbinden met wat ik wil en wat ik mooi vind. Ik wist bijvoorbeeld niet dat ik zo graag een moestuin wilde. Zat altijd wel in mijn achterhoofd hoor. En door het internet heb ik alle kennis die ik nodig heb voor handen, dus ik kan beginnen. Nou nog even de winter voorbij. 

Ik was al zo'n fan van het internet, maar me realiseren dat er zo'n grote schat aan kennis voorhanden is, is wel erg luxe. Dat betekent niet dat alles wat je leest waar is natuurlijk. Maar het wiel opnieuw uitvinden hoeft ook niet. Daarom deel ik deze blog vandaag. Misschien is er wel iemand op zoek naar zijn doelen, hobby's, levensmotto's, of visies, 

Ik zou zeggen, maak borden aan, begin met pinnen en dat wat groeit heeft je interesse :) 

Pas wel op....zeeeer verslavend! :)

Jezelf zijn als levensdoel

Bron

Alsof jezelf zijn 'iets' is wat je kan zien, vinden. Alsof het iets is dat je moet zoeken. Wees nou maar gewoon jezelf. De dooddoener voor iedereen die met zichzelf in de knoop zit. Als ik wist wie ik was, dan had ik dit probleem niet. Welk probleem? Nou dat ik niet weet wie ik ben. Weet jij dat wel dan? Jij kan wel zien dat ik mezelf niet ben. En wie bepaalt dat dan? Is jezelf zijn dan een mening? En van wie ? 

Ik vraag mezelf meerdere malen per dag af wie de show runt in mijn hoofd. Mijn hoofd, of geest, lijkt soms een eigen willetje te hebben. Onbewust ben ik dan overgeleverd aan de prikkels van buitenaf. Gevoed door nieuws, geluiden, beelden.

Maar als ik stil word, diep mediteer of mezelf verlies in een dans of boek, dan vervagen de indrukken om me heen en keer ik in mezelf. dan voel ik me gelukkig. Ik ben creatief en visualiseer. Meestal ben ik alleen en dagdroom ik over andere plekken en andere ervaringen. Ik voel me dan heel erg ik, bewust en verbonden. Compleet meegevoerd raken in de diepten van mijn essentie prikkelt mijn spiritualiteit. Muziek, kleuren, woorden en geuren kunnen deze ervaringen verdiepen of juist compleet verstoren.

Letterlijk als ik tijdens mijn mediteermomentjes geroepen word door kinderen, of de deurbel. En figuurlijk als ik 'zen' door mijn huis loop en een wasmand tegenkom, met was, die schreeuwt om gevouwen te worden, waar ik op dat moment als prinses Karen die de wereld mooier aan het maken was met positieve gedachten nou net even geen zin in had. Als thuis-mama heb ik al weinig tijd voor mezelf. Het is gewoon heel lastig om spiritueel de was te strijken. Mindful lukt me dan wel. Heel bewust met al je zintuigen bij je taak blijven.

Bijvoorbeeld bij de afwas. Het warme water en de geur van het sop. De structuur van de borden en het geluid van belletjes die zachtjes ploppen, mits je tenminste niet de radio aan hebt staan en joelende kids om je heen hebt die je aandacht vragen, terwijl je ondertussen probeert te verzinnen wat je die avond gaat eten.

Maar ik ben me dus wel bewust van die twee dimensies. Ik heb allebei nodig. Tijd voor mezelf. Om mezelf te zijn. En dan bedoel ik dus niet tv-kijken zonder gestoord te worden. Dat is vluchten. Tv houdt je aandacht gevangen met beeld en geluid en volgens mij denk ik tijdens een film niet na. Ik word vermaakt. Mijn hersenen worden vermaakt. Maar als ik echt alleen ben en ik doe niks, dan pas kan ik met mezelf verbinden. luisteren naar wat ik wil. En nu ik dit vaker doe merk ik dat 'deze' ik vaker tijdens de afwas haar stem verheft. 'Mooi hè? Die rode kopjes.....Zullen we ze vooraan op de plank zetten zodat je er elke dag naar kan kijken?' En zo zorgt ze steeds meer voor momentjes van mezelf, in mezelf. En dat zie ik terug in mijn wereld. Dat geeft rust en maakt me blij en gedreven.

Ik dronk koffie uit een rood kopje tijdens deze blog. Er stond geen radio aan en ik weet niet wat er op dit moment speelt in de grote wereld. In mijn wereld was alles even heerlijk rustig. En nou heb ik ook nog een blogje geschreven, samen met mezelf. En ook al ben ik de enige die het snapt, dan is het genoeg.

Feng shui in huis voor beginners

In mijn zoektocht naar rust en balans stuit ik vaak op nieuwe ideeën en inzichten. Zo ook het idee achter Feng Shui. Ik heb het altijd een beetje een "vaag" spiritueel verhaal gevonden. Maar nu ik me er een paar daagjes in verdiept heb op het internet zie ik dat ik NU al elementen kan veranderen in huis zonder de complete 5000 jaar oude leer helemaal te snappen.

Er zijn altijd gradaties in kennis. Zo is er een meester en een beginner. Ik zie mezelf wat dit principe betreft nog echt in de fase voor de beginner. Ook al begrijp ik niet wat Bagua precies is, en kan ik het niet zien, toch voelt het instinctief als een waarheid. Een waarheid als een koe.

Wat is er nou na al die artikelen blijven hangen? En nog beter gezegd, wat heb ik meteen in huis toe kunnen passen vanmorgen en gisterenmiddag om een betere energie flow te creëren. Ik ben begonnen met de woonkamer, om niet te verdrinken in de taak. Want het hele huis feng shui aanpakken, neemt toch wel aardig wat uren( dagen, weken maanden?) in beslag.

1. Ruim alle rommel op. Er is niets zo energie zuigend als een flinke stapel was achter de deur. Je kent die rommel plekken wel. Iedereen heeft wel ergens een vensterbank, of een traptrede waar deze hopen zomaar lijken te ontstaan. Ik identificeerde deze hopen en heb ze nu bewust opgeruimd. Ik bekeek wat er lag en wat blijkt? Het zijn vaak de spullen die geen vaste plek hebben. Losse spijkertjes die ik vond in een hoekje, die ene sok zonder zijn tweelingbroer, Dat setje boeken dat nog op marktplaats moet. Enzovoorts. Op het moment dat ik die spullen hun plek gaf gaf me dat meteen al veel voldoening. (Een doos met spullen voor marktplaats vooraan in mijn opberghok)(een leuk mandje met verdwaalde eenzame sokken wachtend op hun wederhelft) Een lege jampot in de keukenla met elastiekjes, knoopjes en schroeven, En het lichtte meteen mijn huis op. Want ik zag niet meer onbewust overal "klusjes" liggen, die me somber stemden of me een onbestemd gevoel gaven. 
2. Zorg dat je houdt van de spullen in de kamer. Elke keer als je die mooie trouwfoto ziet, denk je weer terug aan de dag en creëer je een fijn gevoel. Dat verlicht de kamer. Je hebt misschien een prachtige woondeken, maar hij was erg duur en je voelt je er nog steeds een beetje schuldig over.....geen goede vibe dus voor jou....weg ermee. Dat beeldje dat je van tante huppeldepup kreeg is misschien niet de mooiste, maar elke keer als je het ziet moet je glimlachen omdat ze zo grappig was. Houden dus. Het gaat om het gevoel. Om die reden heeft een buddha beeldje nauwelijks effect als jij er niet emotioneel mee bent verbonden. Of als het voelt als een verplichting. Ja dit kan best confronterend zijn. Zeker voor de 'people pleasers' onder ons. 
3. Elke dag even frisse lucht binnen. Raam open en luchten. Ook als het regent en stormt. Slechte energie eruit en frisse nieuwe erin. 
4. Brand Etherische Olien. Dit topic verdient zijn eigen post een andere keer. Heb je hier nog geen ervaring mee, dan is elke willekeurige verfrisser prima! Als jij je er maar fijn en fris bij voelt. Een pannetje opzetten met een dennentakje en een kaneelstokje geeft ook een heerlijke lucht. En ikzelf kan heel blij worden van de geur van vers gezette koffie. Etherische oliën hebben ook nog eens een weldadig effect op lichaam en geest. Bij 'de tuinen' hebben ze eigen huismerk een aantal heerlijke luchtjes staan. Koop er een brander bij met kaarsje, ook nog eens gezellig. Lavendel is altijd goed, maar ze hebben ook kant en klare mixen die je misschien heel erg aanspreken. Sensual van eigen merk de tuinen vind ik erg lekker. Maar dat is erg persoonlijk. 
5. Voorkom het lekken van energie: Houdt de wc klep dicht en repareer lekkende kranen en  ontstop verstopte afvoeren. Geef donkere hoekjes een kaarsje of een lampje. Zet de mooie spulletjes zogezegd in de spotlight!

Hier kun je VANDAAG al mee aan de slag en als je eraan toe bent kun je je nog veel verder verdiepen in de Feng shui van kleuren, De feng shui elementen en de meridianen in je huis die je kan leren kennen en gebruiken, misschien zelfs beïnvloeden. Ik heb nu een tipje opgelicht van de sluier die is Feng Shui en ik heb 

Lees hier verder mocht je interesse hebben. Ik duik nog even verder in deze site. Tot snel! en dankjewel voor het luisteren. :)

2015 intro

Ik spring even van september naar januari. Want hoe goed ik het ook allemaal bedoelde, ik liep toch bijna weer in de val van teveel te snel en mezelf verliezen.
Ik zie nu in dat dit een compleet proces is dat dagelijks opgestart moet worden. Jezelf motiveren is iets wat je dagelijks opnieuw moet doen.

Door verder te studeren en lezen heb ik nog meer informatie verzameld om mezelf nog beter te begrijpen. Ik snap best dat er veel mensen zijn die allergisch zijn voor zelfhulpboeken of zelfhulp tapes. Maar ik bedenk me dan dat vele van deze mensen hun hele leven bezig zijn geweest met het onderwerp en dat als ik het zelf allemaal uit moet zoeken ik misschien ook jaren kwijt ben. Wat heerlijk dat de mogelijkheid er is om te leren door hun fouten.

Dus ik stortte me op alles wat ik kon vinden dat me een fijn gevoel gaf. Want dat is wat ik uiteindelijk wilde. Rust in mijn hoofd. In vrede met mezelf. Goed genoeg zijn. En dat kun je trainen.
De komende dagen/weken maanden wil ik graag vertellen over mijn ervaringen in 2015. Het zal een rommeltje zijn. En zeker niet van a naar b lopen, maar ik heb geen journalistiek gestudeerd en daarbij moet het verhaal nog verteld worden. Het leven loopt nou eenmaal niet lineair en ik word constant door vanalles beinvloed. De ene dag ben ik heel erg bezig met mijn kinderen en vervolgens trekt een opdracht mijn aandacht, of ik zie dat ik nodig mijn tenen weer eens moet verzorgen.

En zo ontvang ik de hele dag door prikkels. Prikkels die ik met alle media om me heen nog maar nauwelijks kan verwerken. Zeker als er daarnaast een kleuter en een peuter door je huis rommelen die nog zo afhankelijk zijn van mij. Hoe doe je dat? Hoe zet je jezelf zo opzij. Ik zou nu het liefst mezelf onderdompelen in taart en taartechnieken. Oefenen, alleen zijn en mezelf verwonderen over kleuren, experimenteren. Maar ik moet boterhammen smeren. Nu lijkt het net alsof ik mijn kinderen vervelende taakjes vindt, maar dat is natuurlijk helemaal niet zo. Ik wil alleen wel eerlijk zeggen dat ik het persoonlijk wel eens moeilijk vind om mezelf helemaal aan ze te geven. Dus ik zoek een balans.

En dat draadje is dun. Want werk ik teveel, dan mis ik ze EN ik voel me schuldig....En werk ik te weinig, dan verwaarloos ik een wezenlijk deel van mezelf, dat deel dat energie geeft. Dus ik switch constant. Tussen wat ik wil doen en wat ik moet doen.

Ik schrijf dit blog puur voor mezelf. Ik geloof dat ik op deze manier mijn eigen intenties versterk. Dus het is hardstikke egoïstisch. Het gekke is dat ik zo ook leer wat werkt. Weet ik bijvoorbeeld dat ik de hele vrijdag mag werken aan een taart. Dan is de motivatie om mijn huis schoon te maken en alles bij te werken wel een extra stok achter de deur. Maar dat is korte termijn. En doelen voor lange termijn volhouden is een ander verhaal. Ik wil namelijk ook graag een kilo of 15 afvallen. En mijn hele zolder georganiseerd hebben. Je weet wel. Pak jij even de winterjassen van zolder zonder een uur te hoeven zoeken naar bijbehorende sjaals en handschoenen, want het zit allemaal keurig bij elkaar in een doos die gelabeld is. Wat zou dat een energie schelen! Want nu moet ik dus de doos doorspitten met winterjassen die ik al jaren niet meer aan heb gehad terwijl ik zoek naar de wederhelft van handschoen 1 die verdwenen is...Die ik vervolgens terug vind als ik de pyjama's van de oudste voor de jongste uit zijn doos haal....

En wat is het heerlijk om dit op te schrijven. het geeft me een gevoel van overzicht. En dat gevoel gebruik ik weer als ik verder op wil ruimen. Hoe lekker het is om te koken in een schone keuken, want als dat aanrecht vol ligt is de kans dat ik friet ga halen een stuk groter. En daarmee steun ik dan weer andere doelen. Ik gebruik mijn gekochte groenten om op te eten en gooi ze niet weg...wat een schuldgevoel geeft EN ik heb gezond gegeten, wat me altijd blij maakt in tegenstelling tot hoe ik me voel als dat bord friet leeg is. Nog meer schuld. Dus het aanrecht opruimen zet een heel sneeuwbal effect van positiviteit op gang.

Hoe klein ook....wat kun jij doen? Iets wat je NU kan doen. Misschien iemand bellen? Misschien een inspirerend doel verzinnen? Even een frisse neus? Doe het...en volg dat positieve sneeuwbal effect.

XO

De eerste stap, verantwoordelijkheid nemen voor je leven

Deze mama gaat het helemaal anders doen. Deze mama is klaar met klagen en stiekem anderen de schuld geven. Ik wil meer voor mezelf en meer voor mijn kinderen. Na de geboorte van mijn tweede ben ik te snel, te hard weer gaan werken. En dat deed me de das om. Maar het was kijn keus. Ik zat met kerst 2013 thuis.
Overspannen, moe, vol ambitie schuldgevoelens en een huis vol liefde. Dat laatste was mijn redding. Er is bijna een jaar verstreken, maar ik zit weer in het zadel.

Psychologen, zelfhulpboeken, filmpjes op youtube.
Ik ben getrouwd op 6 juni en mijn broer op 8 augustus.
Magie, geheimen en een kluwe gedachten die ontward moest worden,

Chaos. Compleet de weg kwijt.

Wat moet je doen als je compleet de weg kwijt bent?

Niks.

Want je weet niet wat je doet. Dus ik rustte uit. Keek naar de muur, genoot van de zon, voelde me af en toe zelfs even niet schuldig en ging vooruit.

Weer op weg. Waarheen??? Geen idee, maar ik loop gewoon door, achter mezelf aan.

Het is mijn leven. Wat wil ik? Daar ga ik over nadenken. Mijn verhaal moet nog geschreven worden, en daar ben ik nu aan begonnen.

Ik heb veel gelezen en kan sochicken.nl echt aanraden. Je kunt meteen een antwoord vinden. Zoals even snel ontstressen. De app is een uitkomst.

Introductie en mijn eerste opruimactie

Het is vandaag 28 oktober 2013 :)

Bloggen blijft toch wel een heerlijke hobby en klets ik het niet over bakken en versieren, dan verzin ik wel wat anders om over te babbelen. Ik ben Karen Anne en ik heb een gezin met twee kinderen, een hond, drie poezen en een verloofde. We wonen in een klein gezellig huisje in het zuiden van het land.
Ik ben een enorme chaoot. En als je een eigen bedrijf hebt, je man ehm ik bedoel verloofde, werkt full-time en de kinderen zijn allebei nog thuis, dan is het best nog een hele kluif om alles goed te organiseren. Job is elf maanden oud en Tijn wordt vier in de kerstvakantie.

Toen ik halverwege de zomer ineens sterretjes begon te zien zag ik in dat het echt niet anders kon. Natuurlijk ruimde ik wel op, maar de titel sloddervos staat met beter ;). Ik zie het gewoon niet...nouja zag het niet, want ergens in mijn studie op zoek naar rust en orde zag ik dus wel dat bekende licht en de bijbehorende hoop spullen van mij die hopeloos in de weg lag.

Dat moest anders. Ik ging me inlezen en begon hier en daar eens met een planning. Een lade opruimen. Mijn kleren voor de volgende dag klaarleggen. Ik ben er nog lang niet, want het duizelt me letterlijk nog wel eens van de chaos en drukte, maar wat ze zeggen is echt waar: Een opgeruimd hoofd is een opgeruimd huis.
Het is een persoonlijke missie om mijn chaos om te zetten in iets beters voor mijn gezondheid. Want je huis moet je een veilig en warm gevoel geven en niet een stressreactie triggeren omdat je alleen nog maar items van je to-do lijst ziet als je binnenkomt.

Ik ben er nog lang niet en ik denk ook niet dat "er" ooit zal komen. Het is namelijk nooit af. En processen kunnen altijd beter en efficiënter. Dus het is een work in process zullen we maar zeggen. Ik neem jullie mee in mijn hoofd en huis. En misschien kunnen jullie me ook nog wel iets leren.

Vandaag ben ik begonnen met een opruimactie van het speelgoed van de kinderen. Nouja eigenlijk van de oudste. We hadden een erg onefficiënte kast van mijn oma, (dus hij mag niet weg), in gebruik en ik wilde een gebruiksvriendelijke kast voor Tijn en Job. Op een manier ingericht dat ze het ook zelf op kunnen ruimen en kunnen pakken. Dat zal mij een hoop tijd schelen. Via Marktplaats, I love marktplaats, vond ik een tweedehands Trofast kast van IKEA. Ja die hebben er over nagedacht. Al die laatjes zorgen voor een heerlijk opgeruimd gevoel.

IKEA Trofast in actie

Ik heb een la met duplo, met tekenspullen, kleurplaten en papier, kleine autootjes, grote auto's, kleine speelgoedjes, overig. Zijn boeken zijn verhuisd naar onze boekenkast. Daar heb ik nog geen foto van. Maar dat komt nog! Wat ik al zei....work in progress :) Er liggen wat spelletjes en puzzel op de kast, die hij zo kan zien en pakken, in tegenstelling tot die andere kast waar ze helemaal achterin onderop weggemoffeld lagen.

Tip: Als ze er niet mee spelen, gooi het weg. Ook al heb je het nog maar pas in huis. Al die kleine cadeautjes van verjaardagen stapelen zich op. Ik had een plastic zak vol. Ook de frutsels  van Mac Donalds. (ja....daar eten we af en toe...wat de perfectionist in mij niet leuk vindt, maar wat ik toesta anders winnen de sterretjes in mijn hoofd het)

Tip: laat ze alles ook altijd zelf opruimen, dan wennen ze er vanzelf aan. Mijn moeder is een schatje, maar ze deed altijd alles zelf, want dan was ze sneller klaar....Ik heb nog steeds de neiging om mijn moeder te roepen als het te rommelig wordt ;)

Hebben jullie een tip voor mij???